ارتباط بین واحد یا اینترکام داخلی
ارتباط بین واحد یا اینترکام داخلی (Intercom System) یک سیستم ارتباطی صوتی و گاهی تصویری است که به ساکنان یک ساختمان (آپارتمان، اداری، یا مسکونی چند واحدی) اجازه می‌دهد تا بدون نیاز به خطوط تلفن خارجی یا گوشی موبایل، با یکدیگر یا با نگهبانی و درب ورودی ارتباط برقرار کنند. این سیستم‌ها برای افزایش امنیت، راحتی و مدیریت تردد طراحی شده‌اند.
اجزای اصلی یک سیستم اینترکام داخلی
سیستم‌های اینترکام از چندین جزء اصلی تشکیل شده‌اند که با همکاری یکدیگر امکان ارتباط را فراهم می‌کنند:
پنل بیرونی/پنل دم‌دری (Door Station/Outdoor Panel):
محل نصب: کنار درب ورودی اصلی ساختمان یا در ورودی هر واحد در برخی سیستم‌های پیچیده‌تر.
کاربرد: شامل دکمه‌های زنگ برای هر واحد، میکروفون برای صحبت کردن بازدیدکننده، و بلندگو برای شنیدن صدای داخل. در مدل‌های تصویری، یک دوربین نیز برای نمایش تصویر بازدیدکننده روی مانیتور داخل واحدها تعبیه شده است.
ویژگی‌ها: معمولاً ضدآب، مقاوم در برابر گرد و غبار، و گاهی ضدضربه و ضدسرقت هستند.
مانیتور/گوشی داخلی (Indoor Monitor/Handset):
محل نصب: داخل هر واحد مسکونی یا اداری.
کاربرد: شامل صفحه نمایش (در مدل‌های تصویری)، گوشی یا بلندگو/میکروفون (برای ارتباط بدون گوشی)، دکمه باز کردن درب ورودی، و دکمه‌های ارتباط داخلی.
ویژگی‌ها: در مدل‌های تصویری، امکان ضبط تصویر بازدیدکننده، حافظه داخلی، و اتصال به چند پنل بیرونی یا دوربین مداربسته نیز ممکن است وجود داشته باشد.
مدار کنترل مرکزی (Control Unit/Main Controller):
محل نصب: معمولاً در قسمت‌های مشترک ساختمان (مانند موتورخانه یا اتاق نگهبانی) یا داخل پنل بیرونی.
کاربرد: قلب سیستم اینترکام است که وظیفه مدیریت ارتباطات بین پنل بیرونی و واحدها، سوئیچینگ سیگنال‌ها، و تأمین برق لازم برای عملکرد سیستم را بر عهده دارد.
منبع تغذیه (Power Supply Unit - PSU):
کاربرد: تأمین برق مورد نیاز برای تمام اجزای سیستم اینترکام.
سیم‌کشی (Cabling):
کاربرد: اتصال اجزا به یکدیگر. نوع سیم‌کشی (زوج سیم، کابل کواکسیال، کابل شبکه) بستگی به نوع سیستم (آنالوگ، دیجیتال، تحت شبکه) دارد.
نحوه عملکرد ارتباط داخلی
ارتباط در یک سیستم اینترکام داخلی به روش‌های مختلفی برقرار می‌شود:
ارتباط با بازدیدکننده (از پنل بیرونی به واحد):
بازدیدکننده دکمه مربوط به واحد مورد نظر را روی پنل بیرونی فشار می‌دهد.
زنگ در مانیتور/گوشی داخل واحد به صدا درمی‌آید.
ساکن واحد با برداشتن گوشی یا فشردن دکمه مکالمه، می‌تواند با بازدیدکننده صحبت کند (در مدل‌های تصویری، تصویر او را نیز ببیند).
در صورت تمایل، ساکن دکمه باز کردن درب را فشار می‌دهد تا درب ورودی ساختمان باز شود.
ارتباط واحد به واحد (Inter-unit Communication):
در سیستم‌های اینترکام پیشرفته‌تر، ساکنان می‌توانند با وارد کردن شماره واحد مورد نظر روی مانیتور خود، به طور مستقیم با یکدیگر ارتباط صوتی (و گاهی تصویری) برقرار کنند. این قابلیت برای هماهنگی بین همسایه‌ها، مانند اطلاع‌رسانی برای جلسات ساختمان یا هماهنگی برای پارک خودرو، بسیار مفید است.
این ویژگی در ساختمان‌های بزرگ یا مجتمع‌های مسکونی و اداری اهمیت بیشتری پیدا می‌کند.
ارتباط با نگهبانی (Guard Station Communication):
در مجتمع‌های بزرگ، یک پنل ارتباطی نیز در نگهبانی قرار دارد. ساکنان می‌توانند با شماره‌گیری کد مربوط به نگهبانی، با او تماس بگیرند و بالعکس، نگهبان نیز می‌تواند با واحدهای مختلف تماس بگیرد. این قابلیت امنیت و مدیریت تردد را بهبود می‌بخشد.
انواع سیستم‌های اینترکام داخلی
آنالوگ: ساده‌ترین نوع که عمدتاً فقط امکان مکالمه صوتی و باز کردن درب را فراهم می‌کند. سیم‌کشی پیچیده‌تر و قابلیت‌های محدودتری دارد.
دیجیتال: پیشرفته‌تر از آنالوگ و امکاناتی مانند تصویر رنگی، حافظه عکس و فیلم، ارتباط واحد به واحد و امکان اتصال به چند پنل و دوربین را فراهم می‌کند. سیم‌کشی ساده‌تری دارد.
تحت شبکه (IP Intercom): جدیدترین و پیشرفته‌ترین نوع که از بستر شبکه (LAN) برای انتقال صدا، تصویر و داده استفاده می‌کند. قابلیت‌های بسیار گسترده‌ای مانند اتصال به گوشی هوشمند (تماس از طریق اپلیکیشن حتی خارج از منزل)، ادغام با سیستم‌های خانه هوشمند، قابلیت‌های امنیتی پیشرفته‌تر و کیفیت تصویر و صدای بالاتر را ارائه می‌دهد.
ارتباط بین واحدها از طریق اینترکام داخلی، گام مهمی در جهت افزایش رفاه، امنیت و ارتباطات مؤثر در محیط‌های مسکونی و تجاری است.
